تولید سالانه بیش از یک و نیم میلیارد تن انواع محصولات فولادی توسط شرکت‌های بزرگ تولیدکننده و کشورهای صنعتی و پیشرفته، باعث شده تا کشورهای مختلف تولید کننده، برای راحتی در تولید و مبادله فولاد، استاندارد هایی را برای طبقه‌بندی آن تدوین و تعیین کنند. در واقع تشخیص و شناسایی انواع مختلف فولادها، با استفاده از استاندارد های به کار رفته در فرآیند تولید و ساخت آنها صورت می گیرد.

دو استاندارد کشورهای اروپایی( Euronorm ) و موسسه بین‌المللی استاندارد ( ISO ) همچنان به منظور تجارت و تولید فولاد مورد استفاده قرار می گیرند.اما هنوز برخی کشورها به استفاده از دیگر استانداردهای کشورهای پیشرفته  تولید کننده فولاد به علت قدرت محفوظ شده آن‌ها در مبادلات ادامه می‌دهند.لذا شناخت و آگاهی در مورد استانداردهای فولاد و محصولات آن مانند تیر آهن، میلگرد، ورق های فلزی، لوله و… امری الزامی برای فعالان در صنعت فولاد است.

در حال حاضر مهم ترین استانداردهای فولاد در کشورهای صنعتی پیشرفته، استاندارد AISI-SAE و ASTM آمریکا، DIN آلمان، JIS ژاپن، BS انگلستان، GOST روسیه و AFNOR فرانسه است.

استاندارهایی که تولیدکنندگان و پیشگامان این حوزه در نظر گرفته‌اند، براساس ترکیب شیمیایی (کربن، آلیاژ، زنگ نزن و…)، روش تولید، شکل و نوع مواد اولیه(اسلب، ورق، بیلت، بلوم و …) ، روش اکسیژن‌زدایی، ریزساختارها (پرلیتی، فریتی و …)، عملیات حرارتی، کیفیت و کاربرد آن تقسیم بندی می شوند.